Creativiteit betekent werken aan je vermogen om situaties op nieuwe manieren te zien en te begrijpen, feitelijk dus een manier van kijken.

En als het doel bekend is kan dit creërende proces worden gestart met twee vragen:

A. Wat heb ik?

B. Wat heb ik nog nodig?

Deze twee simpele vragen, gesteld in deze volgorde brengen de flux op gang en sturen mijn energie om me te verdiepen in de Hoe-vraag (zoeken).

Waarom is dit nu zo moeilijk ?

De moeilijkheid om een start te maken met creatief gedrag ligt in het doorbreken van de als normaal geaccepteerde grenzen. De werking van het wetenschappelijke en culturele paradigma is boeiend beschreven door Thomas S. Kuhn in The Structure of Scientific Revolutions. Een paradigma beschrijft hij als een model of patroon dat ons kijken bepaalt: ons vaste aandachtspunt. Het geeft richting aan het denken, bepaalt de kwaliteit en de relatie met de natuurlijke omgeving. Het referentiekader van waaruit gewerkt wordt is bepalend voor de resultaten en een puur rationele benadering geeft een onvolledig beeld.

De paradigma’s kunnen ook positief gebruikt worden. Zoals gezegd geven ze de grenzen van het wereldbeeld aan en de spelregels waarmee je succes kunt boeken binnen die wereld of dat systeem. En...... je kunt ze zelf kiezen! Je kunt opzettelijk een nieuw paradigma kiezen en van daaruit een situatie simuleren. Dit vereist wel moed, want ‘men’ accepteert zelden iets buiten het normale wereldbeeld. Als het eindresultaat goed is, wordt het wel geaccepteerd. Bijna iedereen draagt nu een digitaal horloge! Terwijl het originele ontwerp niet geaccepteerd werd. Creatief betekent dus buiten het ‘normale’ gaan, de grenzen doorbreken en zo iets nieuws creëren wat achteraf logisch is...........

Ons bewust zijn dat we altijd een blinde vlek hebben is belangrijk, omdat de mens zijn wereld nu eenmaal ziet volgens het wereldbeeld dat hij heeft. Wij gaan om met de ‘realiteit’ zoals wij die ‘zien’ en transformeren die vervolgens tot hij is wat we zien. Zo vinden we altijd bevestiging voor wat wij denken: de ‘realiteit’, want die hebben we immers zelf mee gecreëerd. Herkenbaar als we iemand horen zeggen: "Laten we realistisch blijven."

In het managen zullen we altijd met beide te maken krijgen en zal het van onszelf afhangen hoe we de transformatie tot staan toch in ieder geval van onszelf.

Anders bekeken, we leven in twee werelden tegelijkertijd: een zichtbare en een onzichtbare.

Karakteristieken van de zichtbare en onzichtbare wereld zijn bijv. :

realiseren van doelen bewustworden

wedijveren samenwerken

Goed managen betekent het zichtbare creëeren met oog voor het onzichtbare, want net zoals het wiel geleidelijk aan ‘concreet/ zichtbaar’ is geworden, is al het zichtbare geworteld in het onzichtbare.

In deze workshop wordt onderzocht waar managen (binnen paradigma's) en waar leiderschap (tussen paradigma's) vereist is en wat de kenmerken zijn. Vervolgens zullen creatieve technieken worden toegepast om de -ongewenste- verschillen in de praktijk te veranderen.